Zaraza ziemniaka na pomidorze

Zaraza ziemniaka na pomidorze

W uprawie pomidora gruntowego zaraza ziemniaka stanowi największy problem pośród wszystkich chorób. Dlaczego tak się dzieje i jaki wpływ na presje patogenu ma pogoda?

Sprawca

Phytophthora infestans

Objawy

W uprawie pomidora objawy występują na wszystkich częściach nadziemnych rośliny. Brunatne, stopniowo powiększające się plamy występują zarówno na liściach i łodygach, przy dużej wilgotności powietrza można zaobserwować biały nalot na pograniczu zdrowej i chorej tkanki. Na owocach pomidora obserwujemy szarozielone później brunatne plamy.


Epidemiologia

Źródłem infekcji są zimujące w glebie oospory oraz zimujące strzępki plechy na resztkach roślinnych, dlatego w rejonach uprawy pomidora gruntowego i ziemniaka zmagamy się z większą presją tego patogenu. Zarodniki sporangialne powstają najszybciej w temperaturze 21 °C oraz wilgotności zbliżonej do 100%. Sposób rozwoju zarodników zależy od temperatury. W temperaturze 12 – 18 °C zarodniki sporangialne przekształcają się w zarodniki pływkowe. Z jednego zarodniki sporangialnego powstaje od 6 do 16 zarodników pływkowych. Resumując, powyżej 18 °C zarodniki sporangialne wyrastają w strzępki dokonujące infekcji, poniżej 18 °C powstają zarodniki pływkowe dokonujące infekcji. Najszybszy rozwój patogenu w tkankach ma miejsce przy temperaturze 21 °C. Zarodniki sporangialne są roznoszone przez wiatr na bardzo duże odległości (nawet 60 km!), zarodniki pływkowe głównie przez wodę. Przy pogodzie sprzyjającej powstawaniu zarodników pływkowych, materiał infekcyjny może być zwiększony nawet 16 krotnie. Oospory (przetrwalniki) mogą bytować w glebie przez okres 3-4 lat stanowiąc źródło infekcji.

Ochrona

W ochronie stosujemy fungicydy kontaktowe i systemiczne. Podczas sezonu wegetacyjnego najlepsze efekty daje naprzemienne stosowanie preparatów z różnych grup chemicznych.